ΝΗΣΟΣ ΣΚΥΡΟΣ: Άγιος Ανδρέας

 ΝΗΣΟΣ ΣΚΥΡΟΣ

Άγιος Ανδρέας ή Αγ’ Αντρίας

Θέση: Ατσίτσα*

Εορτάζει στις 30 Νοεμβρίου.

Ο Ναός βρίσκεται εντός του οικισμού της Ατσίτσας. Θα λέγαμε ότι είναι κάτι ενδιάμεσα ενός εξωκλησιού και ενοριακού Ναού.

Ανήκει στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου και η εσωτερική διαρρύθμιση είναι ίδια με άλλους Ναούς που ανήκουν σ’ αυτό (Άγιος Νικόλαος στο Κάστρο, Άγιος Αθανάσιος στο Βουνό). Η έκταση ήταν μοναστηριακή.

Το Ιερό Βήμα διαχωρίζεται πλήρως από τον κύριο Ναό, με ένα σκαλιστό τέμπλο. Η εκκλησία χτίστηκε από τους εργάτες της εταιρείας σιδήρου. Το τέμπλο είναι σκαλιστό, τοπικό προϊόν.

Έχει δύο πύλες, την Ωραία Πύλη και τη βορεινή πύλη. Στην κορυφή του τέμπλου υπάρχουν οκτώ εικόνες και στη μέση ο Μυστικός Δείπνος.

Οι τέσσερις, αριστερά της Ωραίας Πύλης, παριστάνουν το Χριστό και τα γεγονότα της ζωής του.

Δεξιά τέσσερις εικόνες παριστάνουν την Παναγία και γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή της. Το δάπεδο είναι στρωμένο με καφέ πλακάκια μωσαϊκού. Εσωτερικά στο βόρειο και νότιο τοίχο υπάρχουν ξύλινα στασίδια.

Του Αη-Αντρέα στη Σκύρο κάνουν τηγανίτες για το καλό του χρόνου και για να μη τρυπήσει το τηγάνι.

*Μετά την Πεντηκοστή και το σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας, με τον αδερφό του Πέτρο και άλλους μαθητές βρέθηκαν στη Σινώπη του Ευξείνου Πόντου και αφού περιόδευσαν στον Εύξεινο Πόντο, τη Θράκη και τη Μακεδονία κατέληξε την Πάτρα. Στη θέση του παλαιού ναού προϋπήρχε η πηγή της Δήμητρας στην οποία λειτουργούσε και μαντείο μόνο για αρρώστους, όπως αναφέρει ο Παυσανίας. Ο Απόστολος Ανδρέας είναι πολιούχος της Πάτρας

**Μικρός οικισμός μετά τον όρμο της Καλογριάς. Παλαιότερα από εκεί γίνονταν η εξαγωγή σιδήρου και χρωμίου. Σήμερα υπάρχουν ερείπια των εγκαταστάσεων. Η Ατσίτσα αποτελεί το όριο δύο θαλάσσιων περιοχών, στις οποίες από παλαιότατων χρόνων με βάση άγραφο νόμο ψαρεύουν οι ψαράδες. Από την Ατσίτσα και προς νοτιοδυτικά ψαρεύουν οι ψαράδες της Λιναριάς και από την Ατσίτσα και προς βορειοανατολικά μέχρι το Φανάρι οι ψαράδες (σοφρανίτες) του Μόλου.

*** Νίκη Λ. Πέρδικα: