Τετάρτη 17 Ιουλίου 2024

ΝΗΣΟΣ ΣΚΥΡΟΣ: Άγιος Γεώργιος ο Καλόμαστες

 ΝΗΣΟΣ ΣΚΥΡΟΣ 

Άγιος Γεώργιος* ο Καλόμαστες**


Θέση: Απατσίνι***

«...Του Καλομάστου το νερό
είναι γλυκό σαν μέλι.
Το πίνουν οι τσοπάνηδες
και γίνονται αγγέλοι…»
 
Ο Ναός βρίσκεται στην κορυφή του βουνού Καλόμαστος (σκυρ. Καλόμαστες).
Από τη Χώρα της Σκύρου απέχει περίπου μία ώρα ανηφορικού ποδαρόδρομου. Ανατολικά στους πρόποδες στην ακτή βρίσκεται η παραλία Ληνό. Πρόσφατα έχει χαραχτεί χωματόδρομος από τη Ληνό προς την εκκλησία, αλλά η διάβαση με αυτοκίνητο είναι αδύνατη, γιατί υπάρχουν περιφραγμένες εκτάσεις αγρών και βοσκοτόπων.


Η Εκκλησία έχει ανακαινιστεί πρόσφατα.
Πρόκειται για απλό μονόχωρο Ναό, με απλό ξύλινο τέμπλο με δύο πύλες. Η οροφή είναι κατασκευασμένη με ξύλινα δοκάρια και καλαμωτή.
Η στέγη είναι επίπεδη και καλυμμένη με τσιμέντο. Το δάπεδο είναι στρωμένο με κεραμικά πλακάκια.
Στις φωτογραφίες φαίνεται άποψη της παραλίας Ληνώ, της Χώρας Σκύρου από την εκκλησία και η θέση της εκκλησίας στο χάρτη.



*Ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος κατάγονταν από την Καππαδοκία. Για τον λόγο αυτό ήταν από τους περισσότερο τιμώμενους Αγίους στη Μικρά Ασία και κατ’ επέκταση στις περιοχές όπου εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες στη μητροπολιτική Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Οι πιο γνωστοί ναοί του Αγίου Γεωργίου στη Μικρά Ασία ήταν της Σμύρνης, της Προύσας, των Κυδωνιών και της Νεάπολης Καππαδοκίας. Στην πατρίδα του Αγίου Γεωργίου, την Καππαδοκία, συναντώνται οι πρώτες αγιογραφίες του έφιππου Αγίου Γεωργίου, αλλά και τραγούδια που τον εξυμνούν.
\

** Καλόμαστος (Καλόμαστες)<καλός+μαστός<καλή πηγή νερού
*** Απατσίνι (Απαγκίνι ή Απατζίνι): απάνεμη τοποθεσία πίσω από το Γηροκομείο της Σκύρου.
Ο απάνεμος τόπος, ο προφυλαγμένος από τους ανέμους, το απάνεμο μέρος . (απ(ο) + άγκειος, απάγκιος -γκειος, α, ο). απαγκιάζω (σκυριανή διάλεκτο απατζάζου<καταφεύγω σε μέρος απάνεμο.Στον Κώδικα Ιεράς Μονής Αγ. Γεωργίου αναφέρεται, σελίδα 33 και 69 «εις το απατζίνι».
Αρχείο Εγγράφων Σκύρου 64/1581, 58/1630, 49/1776, 137/1802 «Απατζίνι», 48/1752 «Πατζίνι», 88/1680 «Απακίνι», 145/1803, «ταπατσίνι» προικοσύμφωνο του 1735.
Πηγή: «Τοπωνυμικό της Σκύρου», Ναπ. Εμμ. Ξανθούλη, Αθήνα 1984




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου