ΝΗΣΟΣ ΣΚΥΡΟΣ: Αγία Μαρίνα και ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΣΚΥΡΟΥ

Θέση: Προφήτης Ηλίας πάνω από το Αυλάτσι (Αυλάκι)** ή Παγιά ή Πολίχρι

 Το ξωκκλήσι βρίσκεται σε πολύ κατηφορικό δρόμο, πριν από το ξωκκλήσι του Προφήτη Ηλία.

Μικρό εκκλησάκι με επίπεδη στέγη από τσιμέντο. Εσωτερικά το τέμπλο είναι ξύλινο και η οροφή με τον παραδοσιακό Σκυριανό τρόπο (ξύλινα δοκάρια και καλαμωτή). Το δάπεδο είναι στρωμένο με τσιμέντο.

Το Ιερό Βήμα είναι ελαφρά υπερυψωμένο και στον ανατολικό τοίχο υπάρχει μεγάλη κόγχη, που αντικαθιστά την Αγία Τράπεζα.

Η προσέγγιση των εξωκλησιών της Σκύρου, αν και φαίνεται εύκολη, δεν είναι. Χρειάζεται κάποιος να περάσει μάντρες, οι οποίες είναι περιφραγμένες, έχουν «σήκανο»*** , με ένα σκύλο δεμένο που δε σε αφήνει να περάσεις.

Έτσι, αναγκάζεσαι να πηδήξεις το συρματόπλεγμα, με κίνδυνο να τραυματιστείς ή να πέσεις πάνω σε «αστβές»**** (αστοίβη ή αστιβή).

Οι επίτροποι αναφέρονται στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 στις σελίδες 741-756

1. Εμμ. Ανδρέου,

2. Σειρηνάκης Ιωάννης,

3. Κατσαρέλιας Δημήτριος

Σε μια φωτογραφία φαίνεται η θέση του Ναού της Αγίας Μαρίνας στον Προφήτη Ηλία στο χάρτη

Σε άλλη φωτογραφία φαίνεται με κίτρινο βέλος η Αγία Μαρίνα και με κόκκινο ο Προφήτης Ηλίας

*Η Αγία Μαρίνα, (γνωστή και ως Αγία Μαργαρίτα της Αντιόχειας στην Καθολική Εκκλησία) ήταν Χριστιανή αγία και μάρτυς, που έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα μ.Χ. Συχνά συγχέεται με την Αγία Πελαγία (καθώς «Μαρίνα» είναι το λατινικό αντίστοιχο του ελληνικού ονόματος «Πελαγία»), η οποία ήταν γνωστή ως Μαργαρίτα. Όμως στην πραγματικότητα η Αγία Μαρίνα δεν ταυτίζεται με την Αγία Πελαγία καθώς η πρώτη προερχόταν από την Αντιόχεια της Πισιδίας και η δεύτερη από την Αντιόχεια της Συρίας.. Ο έπαρχος Ολύμβριος της περιοχής την αποκεφάλισε. (Πηγή: el.wikipedia)

** Αυλάκι ή Αυλάτσ’ ή Αυλάτσι: Βρίσκεται στη Μερόη κοντά στην Κατάκλεια

*** πόρτα ξύλινη δεμένη με σύρμα ή σχοινί

**** Πυκνός σφαιρικός, πολύκλαδος και ακανθωτός θάμνος έως 60 εκ. Τριχωτά τα νεαρά, καταλήγουν οι βλαστοί εξωτερικά σε άκανθα. Φύλλα σύνθετα από 9-12 μικρά, ωοειδή φυλλάρια. Άνθη πρασινωπά

(Από το βιβλίο του Γεωργίου Κρίκα «Σκύρος: Η Ορθόδοξη

Χριστιανική Παράδοση και Λατρεία»)

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΣΚΥΡΟΥ

Στη Σκύρο υπήρχε Μοναστήρι αφιερωμένο στην Αγία Μαρίνα, που υπαγόταν στη Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους.

Δε γνωρίζουμε το μέρος που υπήρχε, ούτε την χρονολογία ύπαρξής. Την ύπαρξή βεβαιώνουν διάφορα έγγραφα από την αλληλογραφία του έκτακτου Επιτρόπου των Βορείων Κυκλάδων τη δημογεροντία Σύρου, 13 Αυγούστου 1829.

Στο έγγραφό του ασχολείται με τα σκεύη Μονής, τα οποία δόθηκαν από τον Ηγούμενο Μονής σε κάποιον κάτοικο Σύρου με το όνομα Κωνσταντίνος Γλυπιπής. Ο Διοικητής Σύρου σε έγγραφό του στο Υπουργείο των Εκκλησιαστικών 17 Ιουλίου 1830 ζητά οδηγίες, ώστε να παραδώσει τα υπάρχοντα σκεύη στον Προηγούμενο Μονής Μεγίστης Λαύρας κ. Ναθαναήλ και στον εκκλησιάρχη κ. Παρθένιο. Η απάντηση του Υπουργείου ήταν να δοθούν εφ’ όσον αποδείξουν ότι έχουν δικαίωμα επί Μονής Αγίας Μαρίνας. Δε γνωρίζουμε τι έγινε τελικά, ούτε κάτι περισσότερο συγκεκριμένο για την ύπαρξη Μονής .

Η υπόθεση αν συνδέεται με κάποια από δύο εκκλησίες Αγίας Μαρίνας στη Σκύρο και την τοποθεσία αυτών, δε μπορεί να τεκμηριωθεί.

***** «Η Ιστορία της Εκκλησίας της Σκύρου», Βασίλειος Γ. Ατέσης, Έκδοσις «Εταιρείας Ευβοϊκών Σπουδών», Αθήναι 1961

(Από το βιβλίο του Γεωργίου Αχ. Κρίκα 

«Σκύρος: Η Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση και Λατρεία»)