Οι παραδόσεις και τα ιστορικά γεγονότα
O ακριβής χρόνος ιδρύσεως της Ιεράς Μονής του Αγίου Γεωργίου δε μπορεί να είναι συγκεκριμένος, επειδή δεν σώζεται καμία ιστορική μαρτυρία ή ένδειξη και οι παραδόσεις προσκρούουν τόσο μεταξύ τους όσο και στις ιστορικές αλήθειες και τα ιστορικά γεγονότα.
Αρχικά αποτελούσε ανεξάρτητη μονή, υπαγόμενη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Δεν είχε καμία σχέση με τη Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους, η οποία από το 1016-1030 είχε αποκτήσει στη Σκύρο τα βοσκοτόπια στο βουνό, τα οποία ήταν δωρεά της αρχόντισσας μοναχής Γλυκερίας[1].
Ό,τι γράφτηκε μέχρι σήμερα δε μας διαφωτίζει για την ακριβή χρονολογία ίδρυσης της Μονής. Οι πληροφορίες, οι εκτιμήσεις, διάφορες μελέτες και διάφορα ιστορικά έγγραφα βρίσκονται σε σύγκρουση μεταξύ τους ιδιαίτερα για το χρόνο, που αποτέλεσε αυτή μετόχιο της Μονής της Μεγίστης Λαύρας.
Ο Δημήτριος Παπαγεωργίου τοποθετεί το χρόνο ανοικοδόμησης πριν το έτος 1354, όταν ο Ενετός Δούκας της Νάξου Νικόλαος 3ος ο Δαλλεκάρτσερης καταφεύγει στη Σκύρο και την οχυρώνει[2].
Το τέμπλο του καθολικού της Μονής του Αγίου Γεωργίου. Αριστερά ο Άγιος Γεώργιος Καβαλάρης και δεξιά ο Άγιος Γεώργιος Πεζοπόρος με μαύρο πρόσωπο.
Δίπλα η Παναγία Βρεφοκρατούσα και ο Χριστός Αρχιερέας Ευλογών.
Ο Βασίλειος Ατέσης μας μεταφέρει την πληροφορία[3] ότι σε άρθρο στην εφημερίδα Καθημερινή, που αναδημοσιεύει μία ομιλία, αναφέρονται τα εξής: «Πληροφορούμαι ότι κατά το προσεχές έτος, δηλαδή 1959, θα εορτασθή εις την Σκύρον η χιλιετηρίς (959 μ.Χ.) από της κτήσεως του ναού του Αγίου Γεωργίου του Σκυριανού. Η ιστορία του ναού τούτου αρχίζει από το 960 μ.Χ. όταν ο Αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς παραπλέον την Νήσον…….Επέστρεψε πράγματι νικητής ο Αυτοκράτωρ και έδωσε πάλιν χρήματα, αλλ’ ενώ το έργον ήτο ακόμη ημιτελές, εδολοφονήθη και οι εργασίες ανοικοδομήσεως διεκόπησαν επί εξαετίαν. Τας συνέχισεν ο Τσιμισκής επί της βασιλείας του οποίου συνεπληρώθη η ανέγερσις του ναού και του μοναστηρίου. Σήμερον οσάκις γίνεται λειτουργία του Αγίου Γεωργίου του Σκυριανού, μνημονεύονται ακόμη ως κτήτορες οι δύο Βυζαντινοί Αυτοκράτορες»[4].
Στην περίπτωση αυτή ο ομιλητής της διάλεξης δεν κάνει τίποτε άλλο από να αναπαράγει την παράδοση που επικρατεί στη Σκύρο ότι το μοναστήρι χτίστηκε από τον Αθανάσιο τον Αθωνίτη το 960 μ.Χ.. Στο δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή» δεν υπάρχουν πληροφορίες για τις εκδηλώσεις του έτους 1959 «επί της χιλιετηρίδας από της κτίσεως του ναού του Αγίου Γεωργίου».
Η παράδοση όμως δε στηρίζεται σε ιστορικές πηγές, που να μας παραπέμπουν σ’ αυτή τη χρονολογία. Γνωρίζουμε ότι η Μονή Μεγίστης Λαύρας στο Άγιο Όρος, της οποίας μετόχιο είναι η Μονή του Αγίου Γεωργίου, ιδρύθηκε από τον Άγ. Αθανάσιο τον Αθωνίτη το 963 μ.Χ. κατά προτροπή και χρηματοδότηση του φίλου του, αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Νικηφόρου Φωκά. Λογικά δε θα μπορούσε το μοναστήρι στη Σκύρο να χτίστηκε το 960 μ.Χ..
Επομένως η ίδρυση της Μονής πρέπει να τοποθετηθεί στο χρονικό διάστημα μεταξύ των ετών 1030 (έτος που η μονή της Γλυκερίας περιέρχεται στη Λαύρα) και κατά πάσα πιθανότητα στα μέσα ή τέλη του 13ου αιώνα.
(Από το βιβλίο του Γεωργίου Κρίκα
«Σκύρος: Η Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση και Λατρεία»)
[1] Μοναχή στη Μονή της Γέννησης του Χριστού στο Μαυρουνά.
[2] «Ιστορία της Σκύρου. Από των αρχαιοτάτων χρόνων». Παπαγεωργίου Δημήτριος. Τυπογραφείο Ανδρέα Β. Πάσχα. Πάτρα 1909.
[3] Βασιλείου Γ. Ατέση, «Ιστορία της Εκκλησίας της Σκύρου», Eταιρεία Ευβοϊκών Σπουδών, Αθήναι 1961
[4] Εφημερίδα «Καθημερινή» 10 Σεπτεμβρίου 1958, αρ. φύλλου 14131. Βασίλειος Οικονόμου διάλεξη στις 20 Ιουνίου 1956 με θέμα «Ταξίδι στη Σκύρο». Αναδημοσίευση από το περιοδικό «Όμιλος Φίλων Ακτής»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου