Σύντομη περιγραφή της ζωής στη Σκύρο αμέσως μετά την Επανάσταση του 1821

  

Η ζωή στη Σκύρο με στιχουργήματα

από τον Μανουήλ Βερνάρδο[1] του Κρητός

 

Η περιγραφή με λίγα λόγια.

Παρατίθεται και το πρωτότυπο στιχούργημα

 

Μία κωμόπολη είναι όλη η Χώρα.

Όλο το Νησί έχει 19 μάντρες.

Άντρες και γυναίκες είναι μελαχρινοί, μεσαίου αναστήματος, αδύνατοι, καλόφωνοι, επιμελείς, έξυπνοι, γρήγοροι και εργατικοί.

Οι αμπελώνες απέχουν 1 έως 6 ώρες από τη Χώρα.

Τους καρπούς τους ανεβάζουν στο Κάστρο και εκεί τους βάζουν σε αποθήκες.

Όταν τους πουλάνε, αν βρουν καράβι τους κουβαλούν 3 και 4 ώρες.

Όλοι έχουν κοινή τροφή τη φάβα.

Οι γυναίκες δεν πίνουν κρασί και ρακί.

Νερό φέρουν οι γυναίκες ένα τέταρτο της ώρας κάτω από τη χώρα.

Οι γυναίκες έχουν πέντε μόνο ονόματα: Μαριά, Καλή, Αμέρισα, Άννα και Ευφροσύνη.

Υπάρχουν πολλές εκτάσεις από ελιές.

Το ¼ και τα καλλίτερα κτήματα και τα εισοδήματα ανήκουν στο Μετόχι της Μεγίστης Λαύρας

---

[1] Ο Μανουήλ Βερνάρδος ήταν τυπογράφος, νομομαθής και μέλος της Φιλικής Εταιρίας από το Ρέθυμνο. Γεννήθηκε το 1777 και τα πρώτα του γράμματα τα διδάχτηκε στη γενέτειρά του από τον Επίσκοπο Λάμπης Μεθόδιο που ήταν θείος του. Το 1818 μυήθηκε, από τον ιατρό Ρίζο Καρεάδη, στη Φιλική Εταιρία. Εργάστηκε για την προετοιμασία του απελευθερωτικού αγώνα μαζί με άλλους Φιλικούς και μετά την έναρξη της επανάστασης στην Μολδοβλαχία αγωνίστηκε υπό τις διαταγές του Υψηλάντη. Το Σεπτέμβριο του 1824 πήγε στο Ναύπλιο και ανέλαβε τη γραμματεία του υπουργείου δικαίου (1824-1825). Έλαβε μέρος στη Γ' και στη Δ' Εθνοσυνέλευση ως πληρεξούσιος των Κρητών και κατά την περίοδο του Καποδίστρια διορίστηκε πρόεδρος του Πρωτόκλητου Δικαστηρίου Κυκλάδων.

Κατά την περίοδο του Όθωνα υπηρέτησε επίσης ως δικαστικός στην Αθήνα και στην Λαμία.