ΝΗΣΟΣ ΣΚΥΡΟΣ: Η λατρεία της Νύμφης Χρύση

 Μια δεύτερη πόλη στο νησί της Σκύρου με το όνομα Χρύση

Λαξευτοί πωρόλιθοι στο Μαρκέσι όπου πιθανολογείται

η ύπαρξη της αρχαίας Χρύσης.

 

Η νύμφη Χρύση[1] λατρεύονταν στη Σκύρο, όπως και στη Λήμνο. Στο ναό της Νύμφης Χρύση βρίσκονταν το φίδι που δάγκωσε τον Φιλοκτήτη[2].

Στη Σκύρο υπήρχε πόλη με το όνομά της, στο Β/Δ τμήμα του Νησιού.

Η πόλη Χρύση πιθανά  να βρισκόταν στην περιοχή Μαρκέσι[3]. Ο Στέφανος ο Βυζάντιος[4] αναφέρει μια «δεύτερη πόλη στο νησί της Σκύρου με το όνομα Χρύση». Στις πλαγιές του λόφου, όπου υπάρχει ο Ιερός Ναός της Θεοτόκου  (Ζωοδόχος Πηγή), βρίσκονται στο βράχο 20 προϊστορικοί λαξευτοί τάφοι, μία κατοικία και ένας λαξευμένος θρόνος στο βράχο της ίδιας εποχής[5].

Το νεκροταφείο της πόλης βρισκόταν στη δυτική πλευρά, όπου βρίσκονται πλάκες πωρόλιθου. Η περιοχή ονομάζεται «πεθαμένος».

 

 

 Η περίοδος κατασκευής των τάφων  είναι άγνωστη.Στο σημείο που βρίσκεται ο Ναός της Θεοτόκου πρέπει να βρισκόταν παλαιοχριστιανικός Ναός και, επειδή η περιοχή ονομάζεται «Θεοτόκος», καταλήγουμε στη βεβαιότητα ότι στην εκκλησία τιμούνταν η Παναγία η Θεοτόκος. Κάτω και γύρω από το λόφο διατηρούνται ερείπια της αρχαίας πόλης.

---

[1] θεότητα που λατρεύονταν στο βόρειο Αιγαίο Πέλαγος

_[2] «Χρύσης πελασθεὶς φύλακος, ὃς τὸν ἀκαλυφῆ σηκὸν φυλάσσει κρύφιος οἰκουρῶν ὄφις·»  Από το διάλογο Νεοπτόλεμου-Φιλοκτήτη, όταν ο πρώτος συνάντησε τον δεύτερο στο νησί της Λήμνου. (Σοφοκλέους Φιλοκτήτης στ. 1327,1328).

[3] μετονομάστηκε κατά τον Μεσαίωνα ή σαν έδρα Ενετού Μαρκησίου ή προς τιμή της κόρης του Ιερεμίου Γκύζη της Μαρκεζίνης

[4] Ο Στέφανος ο Βυζάντιος ήταν Έλληνας συγγραφέας που έζησε στα τέλη του 5ου αιώνα.

[5] Μιχαήλ Δέφνερ: «Τοπωνυμία της Νήσου Σκύρου»