ΝΗΣΟΣ ΣΚΥΡΟΣ: Τοποθεσίες και λατρείες των Θεών

  

Μαρμάρινος ενεπίγραφος κίονας

Πρώιμη Ρωμαική εποχή

ΕΠΙΓΡΑΦΗ

ΘΑΥΜΑΡΕΤΗ

ΕΥΜΗΛΟΥ

ΡΑΜΝΟΥΣΙΟΥ

ΘΗΓΑΤΗΡ

ΘΕΟΔΩΡΟΥ

ΡΑΜΝΟΥΣΙΟΥ

ΓΥΝΗ

Τα ονόματα τοποθεσιών,  όπως Αρτεμίσι, Άρη, Αχίλλι, μαρτυρούν αν όχι την ύπαρξη Ναών αφιερωμένων στην Άρτεμη, στον Άρη και στον Αχιλλέα, τουλάχιστον τη λατρεία τους[1].

Ο Μιχαήλ Δέφνερ[2] λέει πως, κάτω από την τοποθεσία Άρη[3] στο Βουνό, βρίσκεται το λεκανοπέδιο «χωράφι του Άρη» με τη μικρή λίμνη Λούστρια, που περισσότερο μοιάζει με σουβάλα[4]. Στη βόρεια πλευρά υπάρχουν τα ερείπια αρχαίου Ναού, ενός κυκλικού πύργου και ενός αρχαίου τάφου. Η ονομασία της τοποθεσίας μας παραπέμπει στη λατρεία του Θεού Άρη.

Από το νησί, όπως αναφέρθηκε, έχουν περάσει οι Αμαζόνες. Αφού ο θρύλος των Αμαζόνων συνδέεται με τη λατρεία του Άρη, υποθέτουμε ότι η ύπαρξη του θεού στη Σκύρο φαίνεται σίγουρη.

Η τοπική προφορική παράδοση μας λέει ότι και στον Άγιο Αρτέμιο υπήρξε ο ναός της θεάς Αρτέμιδας. 

Ο Κ. Φαλτάιτς θεωρεί ότι οι ονομασίες Ατσιπάς, Ατσίπολη και Βαλάξα μαρτυρούν τη λατρεία των θεών Άττι[5] ή Βάαλ[6].

---

[1] «Η Ιστορία της Εκκλησίας της Σκύρου», Βασίλειος Γ. Ατέσης, Αθήναι 1961

[2] Μιχαήλ Δέφνερ. «Τοπονυμίαι της Νήσου Σκύρου»

[3] Μεγάλο οροπέδιο κοντά στον Στσνοχόρτη, Δάφνη και Καλόγερο (Πηγή: Τοπωνυμικό της Σκύρου» Ναπ. Εμμ. Ξανθούλης)

[4] φυσικός λάκκος ή ταμιευτήρας με νερό

[5] Θεός των Φρυγών και των Λυδών, o οποίος συνδέεται στενά με τον μύθο και τη λατρεία της Κυβέλης.

[6] Με το όνομα Βάαλ (σωστότερα «Βά'αλ», που σήμαινε κυριολεκτικά «Κύριος») αναφέρεται θεός των σημιτικών λαών, ανάμεσα στους οποίους Φοίνικες, Σύροι, λαοί της Μεσοποταμίας, όπως οι Βαβυλώνιοι.