Ο καινούργιος κόσμος ήταν ο χριστιανισμός

 Το πέρασμα σε μια νέα φάση της Ιστορίας

Βίαιη ή ειρηνική μετάβαση;

 

Κάστρο: Μαρμάρινες κολόνες στο ναό των Αγίων Αναργύρων.

Χρησιμοποιούνται σαν κράσπεδα για τη διαμόρφωση του χώρου.

 

Ο καινούργιος κόσμος ήταν ο χριστιανισμός. Οι ανατρεπτικές ιδέες τους από τη μία μεριά μπορεί να φόβιζαν τους συντηρητικούς, από την άλλη όμως σηματοδοτούσαν την πρόοδο, δηλαδή το πέρασμα σε μια νέα φάση της Ιστορίας. Από τη μια λοιπόν έχουμε τους εθνικούς, που αγωνίζονται να διατηρήσουν τον κόσμο τους έτσι, όπως τον ξέρουν, και από την άλλη τους χριστιανούς, που μάχονται να κατεδαφίσουν αυτόν τον κόσμο και να χτίσουν ένα καινούργιο. Είναι μια εποχή μεγάλης αναστάτωσης και σύγκρουσης ιδεών, που θα συνοδευτούν από θεωρίες με αμφιλεγόμενες απόψεις, σχετικά με τον τρόπο μετάβασης στο Χριστιανισμό. Κάποιοι συγγραφείς υποστηρίζουν τη βίαιη μετάβαση. Θεωρούν πως ο πρώιμος χριστιανισμός ήταν η πλέον καταπιεστική από όλες τις γνωστές μεγάλες θρησκείες. Δεν καταπίεσε μόνο τον παγανισμό στην ύστερη αρχαιότητα, αλλά και άλλες θρησκείες και αιρέσεις, μέσα στον ίδιο το Χριστιανισμό. Άλλες μελέτες ιστορικών αναφέρουν ότι, παρά τις καταγραφές βίαιων επεισοδίων, οι δύο πλευρές στην πράξη συζούσαν ειρηνικά.

Θεωρούν ότι υπήρξαν περιπτώσεις ανεξέλεγκτου φανατισμού και εκδικητικής συμπεριφοράς των Χριστιανών, εις βάρος του Εθνικού κόσμου, που υποκινούνταν από φανατικούς εκκλησιαστικούς και πολιτικούς παράγοντες, αλλά τα περιστατικά αυτά θρησκευτικής βίας ήταν μεμονωμένα και  μικρής κλίμακας. Οι ίδιοι υποστηρίζουν ότι μάλλον συνέβη μια ήπια μετάβαση στον Χριστιανισμό, χωρίς συγκρούσεις και καταστροφές.

Μαρτυρούνται ακρότητες, συχνά άγριες, αλλά πάντα περιορισμένες τοπικά και χρονικά. Δεν επιβεβαίωσαν την καταστροφή αρχαίων ναών αρχαιολογικές έρευνες στον Ελλαδικό χώρο, προκειμένου να οικοδομηθούν χριστιανικοί, αν και μερικοί μετατράπηκαν σε χριστιανικούς[1]. Μεταξύ της εγκατάλειψης των πρώτων και της ίδρυσης των δεύτερων, μεσολαβεί μια χρονική απόσταση πολλών αιώνων.

 

(Από το βιβλίο του Γεωργίου Κρίκα

«Σκύρος: Η Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση και Λατρεία»)

---

[1] 1) Ο Παρθενώνας στην Ακρόπολη των Αθηνών έγινε χριστιανικός ναός τα μέσα του 6ου αιώνα. Στη Βυζαντινή εποχή έγινε τόπος διαλόγου του Χριστιανισμού με τον παγανισμό. Ο Ναός του Ηφαίστου (Ηφαιστείον) στην Αγορά των Αθηνών λειτουργούσε ως χριστιανικός ναός μέχρι τον 19ο  αιώνα. 2) Το Ερέχθειο στην Ακρόπολη. 3) Το ωρολόγιο του Κυρρήστου (ναός του Αιόλου ή Αέρηδες), που κατά την πρωτοχριστιανική περίοδο χρησιμοποιήθηκε ως καμπαναριό βυζαντινής εκκλησίας.