Παρασκευή 23 Αυγούστου 2024

ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΚΥΡΟΠΟΥΛΑ

 Ιερά Μονή Απόδοσης Κοίμησης της Θεοτόκου – Σκυροπούλα[1].


Το νησί έχει τρεις λόφους, ο υψηλότερος είναι 188 μέτρα. Σε έναν από τους λόφους βρίσκεται η Ιερά Μονή Απόδοσης Κοίμησης της Θεοτόκου. Κοντά στην εκκλησία, βρίσκεται επίσης μία από τις δύο πηγές νερού του νησιού, και η οποία κάποτε χρησιμοποιούνταν από τους βοσκούς που ζούσαν στο νησί.

Στη Σκυροπούλα, εκτός από τον ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, υπάρχουν υπολείμματα μεσαιωνικού πύργου[2]. Η παράδοση λέει, πως τους Βυζαντινούς χρόνους μαζί με τη φρουρά του ζούσε ο διοικητής με τη γυναίκα του Ειρήνη. Κάποτε, που ο διοικητής έλειπε στην Κωνσταντινούπολη, βρέθηκε στο νησί ένας ναυαγός, τον οποίο η Ειρήνη περιέθαλψε.

Όταν επέστρεψε ο διοικητής σύζυγος, νομίζοντας ότι η γυναίκα του τον απάτησε με τον ναυαγό, την εξόρισε στο γειτονικό ξερονήσι Ρήνεια, χωρίς φαγητό και νερό. Η Ειρήνη πέθανε εκεί και γι’ αυτό το νησί πήρε το όνομά της Ειρήνη>Ρήνεια.

Ο Ναός της Παναγίας είναι χτισμένος σε μια από τις τρεις κορφές του νησιού, η οποία κάπως ήρεμη και προστατευόμενη από του ανέμους.. Το 1988, που έχουμε σχετική αναφορά, το καθολικό του Ησυχαστηρίου της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι σε σχετικά καλή κατάσταση[3].

Στις 25 Μαρτίου του 1774 συντελείται ένα κοινωνικό γεγονός για τη Σκύρο και τους κατοίκους της. Όλοι οι  κάτοικοι και οι παράγοντες του Νησιού, με επικεφαλής τον τότε Επίσκοπο Σκύρου Ιωάσαφ,  (1767-1797) ξεπροβοδίζουν τον μοναχό Αθανάσιο[4] στον δύσκολο δρόμο του μοναχισμού.

                              Το  δωρητήριο των Σκυριανού Λαού στον Μοναχό Αθανάσιο με ημερομηνία 25 Μαρτίου 1774

 

 Γι' αυτό το σκοπό του παραχωρούν[5] στις  25 Μαρτίου 1774 την ερημονησίδα Σκυροπούλα, τόπο άνυδρο, πετρώδη και ακατοίκητο. Γράφουν στο δωρητήριο: «...ήτον από κατά βολής κόσμου παντέρημον, ακατοίκητον τελείως και άνυδρον. όλων πετρώδης, από του αιώνος. ούτε ποιμήν προβάτων ούτε ζεύγη βοών εγεώργησαν εις αυτώ, ούτε καρποφορίαν τινάς εξ αυτού ελαβεν πούποτε...»[6]

 



[1] Η Σκυροπούλα είναι μικρή νησίδα του Αιγαίου πελάγους, που βρίσκεται δυτικά της Σκύρου, σε πολύ μικρή απόσταση από αυτή. Διοικητικά ανήκει στον νομό Ευβοίας στον δήμο Σκύρου και είναι ακατοίκητη. Έχει έκταση περίπου 4.200.000 m2 και έχει διάμετρο 2 χιλιόμετρα. Στη νότια πλευρά του νησιού υπήρχε μια όμορφη παραλία. Εκτός από αυτή την παραλία, το νησί της Σκυροπούλας έχει δύο φυσικά λιμάνια.

Πηγή: https://www.angelfire.com/super2/greece/skyropoula.html

[2] Εφημερίδα «Καθημερινή» 19 Αυγούστου 1988.

[3] Εφημερίδα «Καθημερινή» 19 Αυγούστου 1988.

[4]Δεν υπάρχουν στοιχεία για τον μοναχό Αθανάσιο. Από τους κώδικες της μονής φαίνεται ότι ήταν γέρος στην ηλικία και θα πρέπει να πέθανε στη Σκυροπούλα. Τελευταία εγγραφή στον Κώδικα αναφέρεται το έτος 1776. Έζησε στη Σκυροπούλα 10 ή 12 χρόνια (1764 ή 1766 έως 1776)

[5] Η προφορική παράδοση λέει, πως ο Αθανάσιος ζήτησε αρχικά να μονάσει στην ξερονησίδα Σαρακήνικο. Επειδή όμως εκεί πήγαινε ο Επίσκοπος Σκύρου για τη «άσκησή» του δόθηκε η Σκυροπούλα.

[6] δωρητήριο των Σκυριανού Λαού στον Μοναχό Αθανάσιο με ημερομηνία 25 Μαρτίου 1774

 

 

(Από το βιβλίο του Γεωργίου Κρίκα

«Σκύρος: Η Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση και Λατρεία»)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου