Το «Συμβουλευτικόν Εγχειρίδιον»
Το 1782 ο Γέρων Αρσένιος ο Mοραΐτης (ή Πελοπονήσιος) από τη Σκήτη του Παντοκράτορος του Αγίου Όρους, ταξίδεψε και πήγε στη Σκυροπούλα[1], όπου τον ακολούθησε και ο Νικόδημος[2]. Ο Νικόδημος γνώριζε τον γέροντα Αρσένιο από τη Νάξο.
Στη Σκήτη του Παντοκράτορος προσκολλήθηκε σ’ αυτόν και έγινε υποτακτικός του. Δε γνωρίζουμε ποιοι λόγοι ανάγκασαν τον γέροντα Αρσένιο να επιστρέψει σύντομα στο Άγιον Όρος.
Ὁ ιερομόναχος Ευθύμιος Σταυρουδάς, βιογράφος του Οσίου Νικοδήμου περιγράφει τη ζωή του μοναχικού βίου: «Ούτος ο ευλογημένος Νικόδημος εις την αρχήν οπού ήλθεν ήτον τόσον δειλός, οπού εις την κέλλαν οπού τον εβάναμεν να κοιμηθεί άφηνε την πόρταν ανοικτήν διά να παρηγορήται, καθώς ενόμιζεν, από τους ανθρώπους….
Και όταν υπήγεν εις την ησυχίαν τόσον ανδρειώθη, οπού, όταν αγρυπνούσεν και έγραφεν, οι δαίμονες έξω από το παράθυρον του κελλίου του εψιθύριζον, και αυτός έγραφεν χωρίς να δειλιάση ποτέ του, κάποτε δε εγελούσε και αυτός εις τα καμώματά των. Εις την Σκυροπούλαν όταν έμεινε μόνος του μίαν νύκτα, ύστερον από τα ψιθυρίσματα του έκαμαν έναν κρότον οπού ενόμισεν ότι εγκρεμνίσθη ένας τοίχος οπού ήτον έξω από το κελλίον του, και το ταχύ τον ηύρε γερόν».
Ο Νικόδημος παρέμεινε μόνος στη Σκυροπούλα. Σε ηλικία 33 ετών, ο μετέπειτα Άγιος και μεγάλος συγγραφέας, στο ησυχαστήριο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην ακμή της νιότης του μοιράζεται το χρόνο του μεταξύ προσευχής και συγγραφής.
Πέρα από τα παραπάνω κάτι που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι στη Σκυροπούλα εξορίστηκαν το 1275 πιθανά μέχρι του 1282 (θάνατο του Μιχαήλ) από τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο[3], ο Όσιος Μελέτιος ο Γαλησιώτης ο Ομολογητής[4], μαζί με τον ιερομόναχο Γαλακτίωνα[5].
[1] Ο υμνογράφος του Αγίου Νικόδημου, μοναχός Γεράσιμος Μικρογιαννανίτης
[2] Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (6 Ιουνίου 1749 - 14 Ιουλίου 1809) είναι άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και υπήρξε από τις σημαντικότερες ασκητικές μορφές της σύγχρονης ορθόδοξης χριστιανικής πίστης. Το κατά κόσμο όνομά του ήταν Νικόλαος Καλλιβούρτσης. Θεωρείται ως μια από τις ηγετικές μορφές της κίνησης των Κολλυβάδων Πατέρων, μαζί με τους αγίους Μακάριο Νοταρά και Αθανάσιο Πάριο. Η συνεισφορά του υπήρξε πολύπλευρη και αφορούσε ποιμαντικό και συγγραφικό έργο, ενώ είναι και ο συγγραφέας του Πηδαλίου, της Φιλοκαλίας και του Ευεργετινού. Το 1775 πήγε στη Μονή Διονυσίου του Αγίου Όρους. Εκεί εκάρη μοναχός με το όνομα Νικόδημος. ( https://el.wikipedia.org/)
[3] Ο Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος (1223 - 11 Δεκεμβρίου 1282) ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας, Ελληνικής καταγωγής, ιδρυτής της δυναστείας των Παλαιολόγων. Ανέβηκε στο θρόνο το 1259 στο Νυμφαίον (παραγκωνίζοντας τον ανήλικο Ιωάννη Δ' Λάσκαρη του οποίου ήταν κηδεμόνας). βασίλεψε μέχρι το 1282.
[4] Ο Όσιος Μελέτιος γεννήθηκε το έτος 1206 μ.Χ. στην πόλη Θεόδοτο του Πόντου. Μετά το 1261 μ.Χ. ήλθε στην Κωνσταντινούπολη και ασκήτευε στο όρος του Αυξεντίου. Ανήκε στην υπό τον μετέπειτα Πατριάρχη Γεώργιο Κύπριο (1283-1289 μ.Χ.) ανθενωτική μερίδα και αγωνίσθηκε κατά των ενωτικών ενεργειών του αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγου στη Σύνοδο της Λυώνος (1274 μ.Χ.). Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ ο Παλαιολόγος τον εξόρισε στη νήσο της Σκύρου μαζί με τον μοναχό Γαλακτίωνα τον Γαλησιώτη. από την οποία επέστρεψε λίγα χρόνια αργότερα στην Κωνσταντινούπολη. Πηγή: https://www.saint.gr
[5] Ο Άγιος Μελέτιος μαζί με τον συνασκητή του Ιερομόναχο Γαλακτίωνα τον Γαλησιώτη, παρουσιάστηκαν εμπρός στον Αυτοκράτορα και τον έλεγξαν για την πλάνη του, τονίζοντάς του την Ορθόδοξη Διδασκαλία και το ότι δεν πρέπει να υπάρχει κοινωνία με την αίρεση των Λατίνων. Ο Αυτοκράτορας τότε τους φυλάκισε και, αφού είδε ότι παρέμεναν άκαμπτοι, τους εξόρισε στην Σκύρο. .
(Από το βιβλίο του Γεωργίου Κρίκα
«Σκύρος: Η Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση και Λατρεία»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου