Υπαπαντή του Κυρίου[1] ή Παναγία η Αγιά
Θέση: Τραχύ, Φ’κάρα[2] – Εορτάζει στις 2 Φεβρουαρίου
Στον εορτολογικό κύκλο της Εκκλησίας έχουμε εορτές ενός προσώπου ή ενός γεγονότος ενός αγίου ή αγίας. Στην περίπτωση της Υπαπαντής του Κυρίου θεωρούμε ότι έχουμε ένα γεγονός, που σημάδεψε τη ζωή του Χριστού.
Η ημέρα της Υπαπαντής εορτάζεται, σε ανάμνηση του ερχομού του Χριστού στο Ναό των Ιεροσολύμων και στον καθαρισμό της Παναγίας από τη λοχεία.
Η εκκλησία βρίσκεται μέσα στην περιφραγμένη περιοχή του στρατιωτικού αεροδρομίου της Σκύρου. Είναι κτίσμα των οθωμανικών χρόνων. Πρώτος γνωστός κτήτορας αναφέρεται ο Μαυρίκος, πρώην Δήμαρχος Σκύρου, της μετεπαναστατικής περιόδου του 1821, με παιδιά του τους Τιμολέοντα Μαυρίκο και Δημήτρη Μαυρίκο και την Άννα Πολυχρόνη-Μαυρίκου.
Η πρώτη εικόνα της εκκλησίας είναι ξυλόγλυπτη και διάτρητη γύρω γύρω και βρισκόταν στην κατοχή της εγγονής του Καλής Μαυρίκου-Φτούλη, η οποία την προίκισε στην κόρη της Μαρία Φτούλη-Φεργάδη.
Η τελευταία την προίκισε στην κόρη της Καλή Φεργάδη-Αγγελή και αυτή με τη σειρά της την προίκισε στην κόρη της Μαρία Αγγελή-Μπεθάνη, στο σπίτι της οποίας βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Με προφορική εντολή όλες αυτές οι κάτοχοι της εικόνας είχαν την υποχρέωση να μεταφέρουν την εικόνα με δική τους ευθύνη, στην εκκλησία την ημέρα της εορτής της.
Η Καλή Αγγελή Φεργάδη, μάνα του πρώην Δημάρχου Σκύρου, Δημητρίου Αγγελή, μετέφερε στα παιδιά της το εξής γεγονός που αντιβαίνει στη κοινή αντίληψη ή θεωρείται απίστευτο σα πραγματικό γεγονός.
Το 1949, μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα της, η μητέρα της δεν πήγε την εικόνα στην εκκλησία την ημέρα της μνήμη της.
Την επόμενη μέρα η εικόνα από το εικονοστάσι, όπου ήταν τοποθετημένη, βρέθηκε πάνω στο τραπέζι του σπιτιού, στο σημείο που είχαν τοποθετήσει το φέρετρο του πατέρα της.
Μετά από αυτό το γεγονός πηγαίνουν την εικόνα κάθε χρόνο στη γιορτή της στην εκκλησία, στο Τραχύ.
Οι τελευταίοι απόγονοι του Μαυρίκου ήταν τα τρία παιδιά του, που αναφέρονται παραπάνω.
Ελλείψει κληρονόμων, η περιουσία του (χορτονομές στο Τραχύ) πουλήθηκε και οι αγοραστές έγιναν και επίτροποι της εκκλησίας. Αγοραστές ήταν οι:
1. Αλέξανδρος- Γεώργιος και Κωνσταντίνος Τραχανάς και οι
2. Ιωάννης Εμμανουήλ Μαυρίκος,
3. Δημήτριος Νικολάου Ορφανός και Ιωάννης Νικολάου Ορφανός.
Σήμερα επίτροποι είναι οι κληρονόμοι:
1. Καλή Τραχανά-Αρβανίτη, Αλέξανδρος και Κωνσταντίνος Τραχανάς.
2. Άννα Ιωάννη Μαυρίκου, Καλή Νικολάου-Ορφανού και Σταμάτης Νικολάου Ορφανός.
Παλαιότερα, σύμφωνα με μαρτυρίες, γινόταν καλό πανηγύρι με αρκετούς προσκυνητές.
Σήμερα, όπως και πολλά άλλα πανηγύρια, ανήμερα της γιορτής της, τελείται η θεία λειτουργία, χωρίς πολλές τελετουργίες.
Από τους 22 επιτρόπους που είχε η εκκλησία, σήμερα έμειναν τρεις οικογένειες, οι οποίες λειτουργούν την εκκλησία.
Ο Γιάννης Μαυρίκος και ο Σταμάτης Νικολάου (Ορφανός) τη μια χρονιά και τα αδέλφια Αλέκος και Κώστας Τραχανάς την άλλη.
Η θέση της εκκλησίας στο χάρτη
[1] Στις 2 Φεβρουαρίου, η Χριστιανική πίστη γιορτάζει την Υπαπαντή του Χριστού, μία από τις 12 μεγάλες γιορτές (Δωδεκάορτον) της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας. Τα βυζαντινά χρόνια, η Υπαπαντή γιορταζόταν ως μικρή γιορτή στις 14 Φεβρουαρίου, ωστόσο ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός την ανήγαγε σε δεσποτική το 542 και επέβαλε να εορτάζεται στις 2 Φεβρουαρίου, ζητώντας τη βοήθεια του Θεού για έναν λοιμό που έπληττε την επικράτειά του.
Σήμερα, μόνο η Αρμενική Εκκλησία τιμά την Υπαπαντή στις 14 Φεβρουαρίου, ενώ οι «παλαιοημερολογίτες» γιορτάζουν την Υπαπαντή στις 15 Φεβρουαρίου.
[2] Από το Φηκάρα ή Θηκάρα (μεγάλη θήκη). Τοποθεσία που μοιάζει με θήκη. Στη Σκύρο τη θήκη στο ζωνάρι της βράκας που βάζουν το μαχαίρι το λένε φ’κάρι.
(Από το βιβλίο του Γεωργίου Κρίκα
«Σκύρος: Η Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση και Λατρεία»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου