Η εύρεση της εικόνας της Παναγίας της Ελεημονήτριας

 Ο Ναός στο όνομα της Ζωοδόχου Πηγής

 Άλλη μια παρόμοια και αξιόλογη περίπτωση είναι η εύρεση της εικόνας της Παναγίας της Ελεημονήτριας. Ο μύθος έχει τις ρίζες του στην περίοδο της εικονομαχίας, όπως και του Αγίου Γεωργίου.

Ο «Κώδικας» της εκκλησίας μας μεταφέρει ότι την περίοδο 1610-1620[1] ζούσε στη Χώρα, σε σπίτι κοντά στην εκκλησία του Άγιου Μηνά, ένας μοναχός με το όνομα Θεόδουλος. Ένα βράδυ, τις ημέρες της μεγάλης τεσσαρακοστής, είδε την Παναγία στον ύπνο να του λέει: «Θεόδουλε εγέρθητι και μη κάθευδε[2]».

Ο Θεόδουλος ξαφνιάστηκε από το έντονο φώς και το κάλλος της Παναγίας νόμισε πως ήταν φάντασμα ή ο δαίμονας και άρχισε να ξορκίζει στο όνομα της Παναγίας της Θεοτόκου.

Η Παναγία τον ηρέμησε και του είπε, όπως διηγείται ο Θεόδουλος στον Κώδικα: «Εν καιρώ της εικονομαχίας λαβών εις μοναχός δι’ εμού προτροπής ην είχε ευλάβειαν εικόνα της μορφής μου, έκρυπτεν αυτήν εις έν φρέαρ ξηρόν όπερ σήμερον πέλει[3] έμπλεον[4] πάσης ακαθαρσίας σκουπισμάτων και κόπρων. Δι’ ό και βουλομένη εμφανίσω αυτήν τοις φίλοις μου ευσεβέσι πάσι, θέλω δια σου να εμφανίσω αυτήν και δι’ αυτής να δοξασθώ εγώ και ο μονογενής μου υιός. Δια τούτο εγερθείς ακολούθει μοι»[5]. Έτσι, πήγαν και του έδειξε το μέρος.

Την επόμενη μέρα το πρωί ο Θεόδουλος πήρε κασμά και φτυάρι και πήγε στον τόπο, κοντά στο ρυάκι, που του υπέδειξε η Παναγία. Αφού καθάρισε τα διάφορα σκουπίδια, βρήκε δύο πέτρες κάτω από τις οποίες έβγαινε μία λάμψη και ευωδία, που ευωδίασε το ρυάκι και τους παριστάμενους. Μετακίνησε τις πέτρες και βρήκε την εικόνα της Παναγίας άθικτη, χωρίς ζημιές σαν να τη ζωγράφισε ο ζωγράφος εκείνη τη στιγμή. 

Όταν οι κάτοικοι έμαθαν το γεγονός πήγαν να την προσκυνήσουν και αποφάσισαν να χτίσουν Ναό της Παναγίας. Συμβουλεύτηκαν τον τότε Επίσκοπο και τους Ιερείς και αποφάσισαν να αφιερωθεί ο Ναός στο όνομα της Ζωοδόχου Πηγής, επειδή η εικόνα εμφανίστηκε την εβδομάδα των Παθών του Χριστού και γιατί βρέθηκε μέσα στο πηγάδι.

 

(Από το βιβλίο του Γεωργίου Κρίκα

«Σκύρος: Η Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση και Λατρεία»)

---

[1] Οι «Θέσεις» της Παναγίας Ελεημονήτριας γράφτηκαν το έτος αωιη΄ (1818) από τον Ιερομόναχο Σεραφείμ αναφέρουν ότι: «Πρό χρόνων διακοσίων ευρεθείς εις μοναχός ονόματι Θεόδουλος…..»

[2] πλαγιάζω να κοιμηθώ, κοιμάμαι

[3] Είμαι, υπάρχει

[4] γεμάτος, πλήρης

[5] Κωνσταντίνος Φαλτάϊτς. «Η Παναγία η Ελεημονήτρια και

«Η Ιστορία της Εκκλησίας της Σκύρου», Βασίλειος Γ. Ατέσης, Έκδοσις «Εταιρείας Ευβοϊκών Σπουδών», Αθήναι 1961