Η εκκλησιαστική εκπαίδευση των ιερέων της Σκύρο

       Η Εκκλησία πρέπει να ακολουθήσει

τις κοινωνικές εξελίξεις

 Ο παπα-Αντώνης Παρασκευάς υπήρξε   φωτεινό  παράδειγμα ανθρώπου και ιερωμένου.

 Αρκετοί από τους ιερείς, που αναφέρθηκαν παραπάνω, από το 1958 και μετά, έλαβαν ανώτερη εκκλησιαστική εκπαίδευση, αφού φοίτησαν στην Εκκλησιαστική Σχολή της Κορίνθου [1], η οποία λειτούργησε ως εξατάξιος, αλλά και επτατάξιος Ιερατική Σχολή.

Πρόσφερε στα γράμματα, αφού αρκετοί Καθηγητές Πανεπιστημίων και Μέσης Εκπαίδευσης, συγγραφείς προέρχονται από αυτήν.

Ιδιαίτερη ήταν η προσφορά της στη Διοίκηση της Εκκλησίας, αφού πολλοί κληρικοί, πρεσβύτεροι και επίσκοποι προέρχονται από αυτή. Επτά εν ενεργεία Μητροπολίτες [2] είναι απόφοιτοι της Εκκλησιαστικής Σχολής της Κορίνθου.                                                                                                 

Κάποιοι άλλοι φοίτησαν στην Ιερατική Σχολή Αθηνών, πιθανά τη Ριζάρειο[3], η οποία λειτουργούσε από το 1844 και προσέφερε πολλούς μορφωμένους κληρικούς στην Ελληνική Εκκλησία.

Τα τελευταία χρόνια θεσμικά η εκπαίδευση των ιερέων έχει μείνει πίσω, σε σχέση με την πρόοδο του μέσου πολίτη.

Στις μέρες μας βλέπουμε περιπτώσεις (ευτυχώς λίγες) ιερέων, αλλά και μητροπολιτών, να εκπροσωπούν το πιο συντηρητικό, κακό πρόσωπο της Εκκλησίας με τις θέσεις τους για τα σύγχρονα προβλήματα της κοινωνίας. Πολλοί ιερείς, αντί να βοηθήσουν την επούλωση σοβαρών πληγών της σύγχρονης κοινωνίας, αφομοιώνονται με αυτά.

Ο ιερέας δεν ασκεί επάγγελμα, αλλά λειτούργημα. Ως εφημέριος, πρέπει να οργανώνει τη ζωή της ενορίας του και να δημιουργεί κοινωνικές και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις. Επίσης, να φροντίζει να γίνει ο Ιερός Ναός χώρος λατρείας   και έμπρακτης χριστιανικής   αγάπης, να συμβουλεύει και να                                                 

παίρνει πρωτοβουλίες, για τη θεραπεία ή την προσωρινή ανακούφιση των ευάλωτων ή κοινωνικά αποκλεισμένων κοινωνικών ομάδων και ατόμων.

Να αφουγκραστεί και να αγκαλιάσει τους νέους με τις ιδιαιτερότητές τους, να ακολουθήσει τις κοινωνικές εξελίξεις εάν επιθυμεί να διατηρηθεί ως ένας σημαντικός θεσμός, διαφορετικά θα απομονωθεί από το σύνολο της κοινωνίας.

 

                                                             ο Παπακωνσταντής

Ø  Στις σελίδες 757 έως 762 (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2) παρουσιάζεται πίνακας με τα ονόματα κληρικών, όσων αναφέρονται σε πηγές, της Σκύρου από το 1460 έως το 1842.

 

(Από το βιβλίο του Γεωργίου Κρίκα

«Σκύρος: Η Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση και Λατρεία»)

---

[1] Η Εκκλησιαστική Σχολή της Κορίνθου ιδρύθηκε το 1924 επί Μητροπολίτου Κορινθίας Δαμασκηνού, του μετέπειτα Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος και Αντιβασιλέως των Ελλήνων.

[2] Μητροπολίτες Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Προκόπιος, Καρπενησίου κ. Νικόλαος, Ηλείας και Ωλένης κ. Γερμανός, Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος,  Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου κ. Δημήτριος, Ύδρας, Σπετσών, Αιγίνης, Ερμιόνιδος και Τροιζηνίας κ. Εφραίμ , Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιος 

[3] Η Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή (Ρ.Ε.Σ.) άρχισε τη λειτουργία της το 1844. Από της ιδρύσεώς της στεγαζόταν στα κτήρια της οδού Βασιλίσσης Σοφίας και από τη σχολική περίοδο 1960-61 στις εγκαταστάσεις στο κτήμα της Ριζαρείου στο Χαλάνδρι. Σήμερα λειτουργεί γενικό εκκλησιαστικό λύκειο.