Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2024

ΝΗΣΟΣ ΣΚΥΡΟΣ: Άγιος Μόδεστος

Άγιος Μόδεστος[1]

Θέση: Μεγάλες Μάντρες[1]- Βουνό

 

Το εκκλησάκι του Αγίου Μόδεστου στο Βουνό ανήκει, όπως και αυτό του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου, στην ιδιοκτησία του Μετοχίου (Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου) της Μεγίστης Λαύρας στη Σκύρο.

Με αυτές τις δύο εκκλησίες κατοχυρώνεται και η ιδιοκτησία ολόκληρης της έκτασης που ονομάζεται «Βουνό» (η μισή περίπου έκταση του Νησιού), που ανήκει στην Μονή Μεγίστης Λαύρας. Εγκαινιάστηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1992.

Από το κεντρικό δρόμο που κατευθύνεται στα νότια της Σκύρου και περίπου 3 χλμ., μετά την πηγή Νύφη, υπάρχει διασταύρωση με δύσβατο με πέτρες χωματόδρομο. 

 Η διαδρομή ξεκινά από την διασταύρωση και ακολουθεί το δύσβατο χωματόδρομο όπου σε απόσταση περίπου 300 μέτρα, συναντά το εκκλησάκι του Αγίου Μόδεστου. Λίγα μέτρα ψηλότερα υπάρχουν μεγάλα μαντριά και στάνες.

Βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νησιού, ανατολικά του Βουκολίνα και στον ασφαλτοστρωμένο δρόμο Κολυμπάδα – Μεσάδι. Από εδώ ξεκινάει ένα από τα πιο κοινά μονοπάτια που οδηγούν στην κορυφή του βουνού Κόχυλα.

Άνυδρη και καθαρή περιοχή που χρησιμοποιείται ως βοσκότοπος.

 Το βουνό Κόχυλας, όπου βρίσκεται η Εκκλησία του Αγίου, είναι βιότοπος σημαντικών ειδών.

Στον Κόχυλα υπάρχουν μερικά πολύ σημαντικά για την βιοποικιλότητα, ενδημικά, απειλούμενα φυτά που περιλαμβάνονται στον Κόκκινο Κατάλογο Απειλούμενων Ειδών.

Η εκκλησία βρίσκεται μέσα στην περιοχή του Δικτύου Natura 2000. Προστατεύεται από την Κοινοτική Οδηγία των Οικοτόπων και την Οδηγία για τα Άγρια Πουλιά.

Η Ελληνική Oρνιθολογική Eταιρεία έχει χαρακτηρίσει την περιοχή ως Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά της Ελλάδος. Η βλάστηση στον Κόχυλα είναι αραιή, χαμηλή και θαμνώδης (φρύγανα[3] και χαμηλή μακκία[4]), λόγω υπερβόσκησης, με κυρίαρχα είδη το πουρνάρι, την αγριελιά, το θυμάρι, την αστοίβη[5] και τις γαλατσίδες[6]. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η δενδρώδης βλάστηση στο εσωτερικό του βουνού, στις πολυάριθμες χαράδρες και ρεματιές, με χαρακτηριστικότερα είδη τα σφενδάμια[7], τις αριές[8] και τα φυλλίκια[9].

Πηγή: Δήμος Σκύρου- Ελληνική Oρνιθολογική Eταιρεία-Σκύρος: Οδοιπορικό στις 4 εποχές του χρόνου

 


Η θέση του Ναού στο χάρτη



[1] Ήταν ηγούμενος της Λαύρας του Θεοδοσίου κοντά στην Ιερουσαλήμ. Μετά την απαγωγή του Ζαχαρία Ιεροσολύμων από τους εισβολείς Πέρσες το 614, ανέλαβε τοποτηρητής ο Μόδεστος για δεκαέξι χρόνια , μέχρι δηλαδή το 631 οπότε έγινε και πατριάρχης Ιεροσολύμων. Πέθανε το 634 κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού. Η Εκκλησία τον τιμά ως άγιο στις 16 Δεκεμβρίου: είναι προστάτης των αροτριώντων βοών. 

[2] Μάντρες ή Μεγάλες Μάντρες: Μεγάλη περιοχή στη δυτική πλευρά του Βουνού.

[3] α φρύγανα είναι μικρά φυτά, συνήθως θάμνοι, με μικρά και αγκαθωτά φύλλα.

[4] Η μακία είναι τύπος θαμνώδους βλάστησης, η οποία αποτελείται από αείφυλλα σκληρόφυλλα φυτά (κυρίως από θάμνους με δερματώδη φύλλα) και από μικρά δένδρα.

[5] αγκαθωτός θάμνος με κόκκινο σαρκώδη καρπό ο οποίος συνήθως χρησιμοποιείται ως προσάναμμα

[6] Το όνομα προήλθε από τον γαλακτώδη χυμό που εκκρίνουν οι βλαστοί και τα φύλλα

[7] Ο σφένδαμος, το σφενδάμι ή σφεντάμι (αρχ. ελλ., ἡ σφένδαμνος) είναι ημίθαμνος με χαρακτηριστικά φύλλα με τρεις ή πέντε μυτερές απολήξεις . Επίσης χαρακτηριστικός είναι ο καρπός του σφένδαμου, που έχει δυο φύλλα με δύο πυρήνες στο μέσο και μοιάζει με έντομο με δυο μεγάλα φτερά.

[8] Η αριά είναι αειθαλές δέντρο, που ανθίζει Απρίλιο-Μάιο και τα βελανίδια ωριμάζουν το φθινόπωρο. Το ξύλο της αποτελεί ιδανικό καυσόξυλο και χρησιμοποιείται ευρέως για την παραγωγή κάρβουνου.

[9] Ο αειθαλής αυτός θάμνος -δένδρο. έχει μικρά (2-6 εκ) αντίθετα ωοειδή, δερματώδη φύλλα. Ανθίζει Μάρτιο με Μάιο και τα μικρά ασπροπράσινα άνθη του εξελίσσονται σε μαύρο-μπλε δρύπεις.

 

(Από το βιβλίο του Γεωργίου Κρίκα

«Σκύρος: Η Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση και Λατρεία»)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου