20 χρόνια μετά τη δημιουργία του ΠΑΜΕ (1999-2019)

ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ, ΕΥΘΥΝΕΣ

 ΚΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ

Από την εισήγηση του Γιώργου  Μαυρίκου στην

ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ. 

(ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΑΠΡΙΛΗ 1999)

Θέλουμε να πούμε μερικές σκέψεις για το κεντρικό ζήτημα, για το μεγάλο θέμα που σήμερα θα ανταλλάξουμε εδώ εμπειρία, γνώση και προβληματισμό, για το τι συνδικάτα θέλουμε και στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα. Θέλουμε εξ' αρχής να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν συμφωνούμε με το τρόπο, με τις μορφές, με το στυλ και τους ρυθμούς που σήμερα δυστυχώς συνάδελφοι λειτουργεί η πλειοψηφία των συνδικαλιστικών οργανώσεων σε ολόκληρη τη χώρα.

       Λίγες δυστυχώς είναι οι φωτεινές εξαιρέσεις, που όμως δεν αναιρούν αυτή τη βασική διαπίστωση. Και πρέπει για να πούμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη. Nα παραδεχθούμε ότι ένα μερίδιο μικρής, αλλά ένα μερίδιο ευθύνης, έχουμε και εμείς στο βαθμό που συμβιβαζόμαστε μπροστά στις δυσκολίες, στη λειτουργία και τη δράση των συνδικάτων, στο βαθμό που συμβιβαζόμαστε με τη ρουτίνα και γινόμαστε αιχμάλωτοι αυτής της καθημερινότητας και της αντίληψης, μεροδούλι-μεροφάϊ. 

Απευθύνουμε έκκληση. Συμφωνούμε και δεσμευόμαστε και αναθέτουμε θα λέγαμε σε σχήμα λόγου στους εαυτούς μας, σε όλους εμάς που σήμερα είμαστε εδώ, ορισμένα βασικά καθήκοντα πάνω σε αυτό το κεντρικό ζήτημα. Πρώτα απ' όλα να μαζικοποιήσουμε τα σωματεία, να γραφτούν νέοι εργάτες, νέες εργάτριες, νέοι άνθρωποι στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, να μπει νέο αίμα που μπορεί να δώσει νεύρο, ορμή, κουράγιο και νέο αγωνιστικό άνεμο στο Κίνημα. Ανάμεσα από τους νέους και τις νέες, πρέπει θαρραλέα και τολμηρά να αναδείξουμε τη νέα γενιά των συνδικαλιστικών στελεχών του Εργατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος, που θα πάρουν τη σκυτάλη από όλους εμάς.

       Δεσμευόμαστε και συμφωνούμε να ανασυγκροτήσουμε τη λειτουργία των Διοικητικών Συμβουλίων και των Σωματείων των ίδιων, με την ενίσχυση της δημοκρατίας στη λειτουργία τους, της ενημέρωσης, της αξιοποίησης των Γενικών Συνελεύσεων, των περιοδειών, της στέρεης επαφής με τους χώρους και τους κλάδους παραγωγής των γνήσιων και ανόθευτων εκλογικών διαδικασιών, καταδικάζοντας, απορρίπτοντας φαινόμενα όπως αυτά που παρακολουθήσαμε προχθές στο Εργατικό Κέντρο της Λάρισας, που θύμισαν τις χειρότερες εποχές του Μακρηθοδωρισμού και του Καρακιτισμού.

       Να προωθούμε το συντονισμό σε κλαδικό αλλά και σε τοπικό επίπεδο. 

Να αξιοποιούμε τη συσσωρευμένη εμπειρία των επιτροπών αγώνα και των συντονιστικών. 

Να ασχοληθούμε και να προβάλλουμε και να ενισχύσουμε τις αξίες της Εργατικής Τάξης και τις παραδόσεις του Κινήματός μας. 

Μας ενδιαφέρει και μας απασχολεί και η Διεθνιστική Αλληλεγγύη και η κουλτούρα και ο πολιτισμός και η μόρφωση και η ηθική του Συνδικαλιστικού Κινήματος. 

Πάνω σε αυτές τις αρχές, μη ξεχνάτε, οικοδομήθηκε το χθες. 

Πάνω σε αυτές τις αρχές προσπαθούμε να οικοδομήσουμε το παρόν και να σφυρηλατήσουμε το μέλλον του Συνδικαλιστικού Κινήματος.

        Θα συμφωνήσουμε ότι αναλαμβάνουμε την ευθύνη να ταράξουμε τα νερά, να ξαναγεννήσουμε την ελπίδα, να αναστήσουμε το Εργατικό Κίνημα. 

Όλα αυτά έχοντας επίγνωση ότι θα αναμετρηθούμε με δυσκολίες, θα αντιμετωπίσουμε συκοφαντίες, θα βρούμε μπροστά μας μηχανισμούς. Οι υποστηρικτές της συναίνεσης και της ενσωμάτωσης έχουν και τη δύναμη και το χρήμα.

Τίποτε από όλα αυτά δεν μπορεί να μας σταματήσει.

                  Θα συμφωνήσουμε  ότι θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και ότι θα στρατευθούμε όλοι μαζί σαν ένας άνθρωπος για πετύχουν οι στόχοι, για να ανδρωθεί, να μεγαλώσει, να διευρυνθεί, να μαζικοποιηθεί και να παίξει το ρόλο του το Κίνημα που σήμερα θα συγκροτήσουμε, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο.