Η ηγεσία του
ΚΚΕ παραδοσιακά πιστή της στη γραμμή της «χαφιεδολογίας», αμέσως μετά την
έκδοση του βιβλίου μου «ΠΑΜΕ: Συσπείρωση
ή Απομόνωση;», εξαπέλυσε εναντίον μου ένα πόλεμο συκοφαντίας και κατηγοριών
με στόχο την τρομοκράτησή μου.
Μη μπορώντας να απαντήσει επί της
ουσίας του βιβλίου μου για τις αιτίες της
απομόνωσης του ΠΑΜΕ και για τις δικές της καταστροφικές ευθύνες, προσπαθεί να
αποδομήσει την προσπάθειά μου κάνοντας λόγο ότι πίσω από αυτή την προσπάθεια
κρύβονται κάποιοι άλλοι εχθροί του «κόμματος». Θέλει να κατασκευάσει χαφιέδες
και ταξικούς εχθρούς για να αποκρύψει την εγκληματική της πολιτική σε βάρος του
ΚΚΕ που καθημερινά το συρρικνώνει και το απομακρύνει από τους στόχους του και
τις προσδοκίες των εργαζομένων.
Γνωστά στελέχη του ΚΚΕ, έμμισθα και
βολεμένα οικογενειακώς από το κόμμα εκμεταλλευόμενα την εμπιστοσύνη χιλιάδων
αγωνιστών, μου απευθύνουν την κατηγορία του χαφιέ. Αυτό το κάνουν τηλεφωνικά. Δε διστάζουν όμως να το κάνουν και δημόσια μπροστά σε πλήθος
ανθρώπων.
Αυτό έκανε
και το γνωστό και αγράμματο στέλεχος του ΚΚΕ Τέλης Γόντικας, αδελφός του «θεματοφύλακα των ιδανικών» του ΚΚΕ,
ηγετικού στελέχους και μόνιμου μέλους του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος Δημήτρη Γόντικα.
Με αποκάλεσε χαφιέ, φωνάζοντας δυνατά, μπροστά σε φίλους μου και δεκάδες ανθρώπους στην
πολυσύχναστη οδό Πανεπιστημίου της Αθήνας.
Η απουσία
της λογικής σκέψης τους οδηγεί στο φανατισμό και την παράνοια. Καθοδηγούμενοι από ένα τυφλό «κομματικό
πατριωτισμό» είναι απρόβλεπτοι και ικανοί για όλα.
Όμως, όλοι
αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά, ότι εγώ και η οικογένειά μου πρόσφερε στο ΚΚΕ και
στον αγώνα και ποτέ δε μισθοδοτήθηκε ούτε συντηρήθηκε από αυτό. Ξέρουν ακόμα
ότι παρά τις διαφωνίες μου μένω πιστός στις αρχές και τα ιδανικά της πάλης για
μια δίκαιη κοινωνία.
Γνωρίζουν
επίσης πως το περιεχόμενο του βιβλίου μου, τα γεγονότα που αναφέρονται και η
κριτική που ασκείται είναι απολύτως αληθινά, στα οποία αδυνατούν να απαντήσουν.
Έτσι καταφεύγουν στον εύκολο δρόμο της συκοφάντησης, της χυδαιολογίας και της
«πρακτορολογίας» που οδηγεί στο σκοταδισμό και το συγγραφέα με το βιβλίο του στην
πυρά.
Είναι γνωστές οι εμμονές της
ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ να οραματίζεται παντού χαφιέδες και προδότες.
Στόχος τους
δεν είναι η περιφρούρηση της ιδεολογικής καθαρότητας του ΚΚΕ και της φυσικής
ύπαρξής του, αλλά η υπεράσπιση της ατομικής τους «καρέκλας» και της προσωπικής
τους βόλεψης και προβολής.
Μοναδικός
τους σκοπός η διατήρηση της μικρής τους ολιγαρχικής εξουσίας με τα απορρέοντα
από αυτήν οφέλη.
Η στάση της
ηγετικής ομάδας με οδηγεί με βεβαιότητα να καταλήξω στο συμπέρασμα, ότι κάτω
από άλλες συνθήκες και προϋποθέσεις θα μπορούσαν να με οδηγήσουν στο
εκτελεστικό απόσπασμα.
Αντί να
πράττουν αυτό επιβάλλεται να σταματήσουν τον ιδιότυπο κομματικό «ταλιμπανισμό»,
τον κατήφορο της ιδεολογικής παρέκκλισης από τις κομμουνιστικές αρχές και της
απομόνωσης από το μαζικό λαϊκό κίνημα.
Γεώργιος Αχ. Κρίκας
