20 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΜΕ (1999-2019)

«Από τη δημιουργία του Μετώπου

στην τακτική του Απομονωτισμού».

            Το Π.Α.ΜΕ. ήταν «ανάγκη των καιρών». Ήταν απαίτηση των εργαζομένων. Ήταν μια υποχρέωση του Ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος που επέβαλαν οι συνθήκες της συγκεκριμένης περιόδου. Η κοινωνία είχε και έχει την ανάγκη ενός μαχητικού-ταξικού Μετώπου. 
Οι ανάγκες των εργαζομένων και οι απαιτήσεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος επιτάχυναν τις εξελίξεις. Ο συντονισμός Σωματείων, Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, Επιτροπών Αγώνα, ανένταχτων συνδικαλιστών και εργαζόμενων αποτελεί τη βάση συσπείρωσης και αγωνιστικής ενότητας εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων. 
Η δημιουργία του αποτελεί ένα θετικό παράδειγμα για όλο το συνδικαλιστικό κίνημα. Η αναμφισβήτητα θετική κίνηση του ΚΚΕ να πρωταγωνιστήσει στην ίδρυση του Π.Α.ΜΕ. και να εντάξει τις δυνάμεις του στο νέο σχήμα, αποτελεί σημαντικό σταθμό για την πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος. 
Οι πρώτες δυσκολίες ξεπερνιούνται γρήγορα και καθιερώνεται σαν καθοριστική δύναμη στη λειτουργία και δράση του αγωνιστικού κινήματος.

                  Μέχρι το 2004 διατηρεί τον χαρακτήρα ενός Μετώπου με ευρύτητα στις συνεργασίες του, χωρίς αποκλεισμούς. Είναι σταθερά προσηλωμένο στις Ιδρυτικές του αρχές και διακηρύττει την ενότητα στα προβλήματα και στους αγώνες. 
Συσπειρώνει εργαζόμενους ανεξάρτητα «τι Θεό πιστεύουν». Λειτουργεί δημοκρατικά και ανοιχτά, με διαδικασίες ελεύθερες. Τα στελέχη του διατηρούν το δικαίωμα λόγου και είναι σεβαστή η ελεύθερη άποψη των συνεργαζόμενων και των ανεξάρτητων. 
Υπερασπίζεται τα εργατικά δικαιώματα και προστατεύει με κάθε πρόσφορο μέσο που διαθέτει τους εργαζόμενους και τους ανέργους. 
Κάνει κριτική και διατηρεί ανοιχτό μέτωπο σε «οπορτουνιστικές λογικές», στη γραμμή της «συναίνεσης» και του «κοινωνικού διαλόγου» που ακολουθούν τα επίσημα συνδικάτα.

              Το διάστημα αυτό ασκεί μεγάλη πίεση σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και προσπαθεί με τις παρεμβάσεις του να διαμορφώσει τις εξελίξεις προ όφελος της εργατικής τάξης. 
Καταφέρνει να συσπειρώσει κάτω από κοινά αιτήματα εργαζόμενους του Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα με άλλες κοινωνικές τάξεις. Έτσι αρχίζει να κάνει πράξη την κοινή δράση των εργαζομένων με τους αγρότες, τους φοιτητές, τους μικρομεσαίους επαγγελματίες και τα κινήματα των γυναικών, της ειρήνης κτλ. Αναπτύσσει ενεργά τη διεθνή του δράση. 
Παρεμβαίνει στο Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο συνδικαλιστικό κίνημα και ενισχύει τη Διεθνιστική Αλληλεγγύη και συνεργασία μεταξύ των εργαζομένων. 
Το Π.Α.ΜΕ. αναπτύσσεται και αποκτά αναγνώριση.

(Κείμενα από το βιβλίο 

«Π.Α.ΜΕ. Συσπείρωση ή Απομόνωση;»

Γεώργιος Αχ. Κρίκας- 2015)